3. Αποφάσεις...

Η σημερινή είναι μια μέρα περίεργη.Όπως και η χθεσινή...Και η αυριανή...Ακόμα μια φορά στη ζωή μου δεν ξέρω τι να κάνω.Σίγουρα όλοι μας έχουμε βρεθεί σε αυτή την κατάσταση κάποια στιγμή στη ζωή μας.Κοιτάς γύρω σου και βλέπεις κάτι άλλο από αυτό που υπάρχει...Δεν βλέπεις ανθρώπους,ζώα,σπίτια,χαρά...Βλέπεις χρόνο,ρολόγια να χτυπούν,το χρόνο να τρέχει εναντίον σου,βλέπεις αγώνα,τρέξιμο,αγωνία,αγχος και σε πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι.Δεν είναι δικός σου αγώνας.Κι όμως αγωνιάς...Αγωνιάς για κάποιον απροσδιόριστο λόγο.Προσπαθείς να κάνεις ένα βήμα μπροστά,αλλά κάτι σε κρατάει πίσω.Προσπαθείς να κάνεις ένα βήμα πίσω και όμως κάτι σε κρατάει στη θέση σου.Λες να μείνεις εκεί που είσαι,κι όμως κάτι κινεί τα χέρια και τα πόδια σου...Φόβος για το μέλλον...;Φόβος για το παρελθόν...;Φόβος για τη στασιμότητα...;Τι είναι αυτό που δεν μας αφήνει να προχωρήσουμε αλλα ούτε και να γυρίσουμε πίσω;Αυτό που δεν μας αφήνει να κινηθούμε αλλά ούτε και να μείνουμε στάσιμοι;Και το κυριότερο ποιο είναι πιο δυνατό;Στο τέλος θα πάμε μπροστά ή πίσω;Ή μώπως πουθενά απολύτως;Και αν πάμε μπροστά,που ξέρουμε ότι θα επιτύχουμε;Αν πάμε πίσω,που ξέρουμε ότι δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη;Αν μείνουμε στάσιμοι,τι θα μας δώσει τη χαρά που δεν βρίσκουμε τώρα;Περίεργο ον ο άνθρωπος...Τη μια στιγμή θέλεις αυτό,την άλλη το άλλο,και την παράλλη απλά δεν ξέρεις τί θες...Άλλες φορές λες "θέλω αυτό" και εννοείς κάτι άλλο.Και το ερώτημα είναι πώς θα αποκτήσεις αυτό που θέλεις όταν ούτε εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να το παραδεχτείς,ή ακόμα χειρότερα, όταν εσύ ο ίδιος δεν γνωρίζεις τί ακριβώς είναι αυτό;;;Και πώς περιμένεις από τον άλλον να εκπληρώσει τις επιθυμίες σου όταν ούτε εσύ ο ίδιος δεν τις γνωρίζεις;Ποια είναι η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα;Ότι έχει μεγαλύτερο πεδίο σκέψης...Και είναι καλό αυτό;Περισσότερη σκέψη,περισσότεροι προβληματισμοί,περισσότερα προβλήματα...Περισσότερη ελευθερία...(;)Άραγε είμαστε περισσότερο ελεύθεροι από τα άλλα ζώα;Αφηνόμαστε μέρες ολόκληρες στην προσπαθεια λήψης μιας απόφασης και τελικά καταλήγουμε χωρίς αποτέλεσμα και στο να πράττουμε τελικά ό,τι θα πράτταμε πριν σκεφτούμε.Γιατί τόσος κόπος;Γιατί τόσο χάσιμο χρόνου;Και γιατί πια η σκέψη μας είναι τόσο περίπλοκη που δεν αποκαλύπτει τα μυστικά της ούτε σε εμάς,τους ιδιοκτήτες της;Ποιος ο λόγος τόσης ελευθερίας αν δεν είσαι ικανός να τη χειριστείς;Και γιατί να δίνουμε τόση σημασία σε μια τόση δα απόφαση;Ο φόβος κινεί τα νήματα ακόμα μια φορά.Ο φόβος για το μέλλον,για το αν αύριο θα είσαι ένα βήμα μπροστά,ή ένα βήμα πίσω,ή εκεί ακριβώς που στέκεσαι αυτή τη στιγμή.

Αφήστε κατά μέρους τις σκέψεις για μια άλλη μέρα.Γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για να την ξοδεύουμε σκεπτόμενοι τί να κάνουμε με αυτήν.Σκεπτόμενοι τα λάθη του παρελθόντος,τη μοίρα,το θάνατο,τις δυσκολίες και το πώς συνδέονται όλα αυτά μεταξύ τους με βάση αυτό το περιβόητο "Μεγάλο Σχέδιο".Όλα αυτά είναι πράγματα που τα σκέφτεται κάποιος μεγάλος.Γιατί εν τέλει,όση δυνατότητα για σκέψη και να έχουμε,τελικά τρομάζουμε με αυτήν και την αφήνουμε ανεκμετάλλευτη.Γι αυτό αφήστε κατά μέρους τη σκέψη για τους επάνω και ασχοληθείτε με το τι μπορείτε να κάνετε εδω κάτω σήμερα.Δεν ξέρω ποιοί και πόσοι διαβάζουν αυτό το blog,αλλά ξέρω ότι σίγουρα ένα άτομο το διαβάζει και του αξίζει να βρει μια απάντηση σε αυτό που αναζητά...
Στην υγειά μας...
Στις σκέψεις μας...
Στις τελικές μας αποφάσεις...
Στη ζωή μας...


Δεν ξέρω τελικά τί θα μου ξημερώσει αύριο...Δεν ξέρω αν θα επαναλάβω τα λάθη του παρελθόντος ή αν θα κάνω καινούρια...Ξέρω όμως ότι δεν θέλω να είμαι μόνη μου όταν τα κάνω.Και ξέρω ότι θέλω να είμαι κοντά σου όταν θα κάνεις τα δικά σου...Γιατί η ζωή είναι τελικά πολύ μικρή για να σκέφτεσαι τί θα κάνεις.
Απλά πράξε...
Είμαι μαζί σου Η...