1. Aξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο,κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει...

Πως τα καταφερνεις και όταν κατι ομορφο τελειωνει(όπως και να τελειώσει),παντα καταληγεις να πονας; Αν τελειώσει νωρίς πονάς για όσα δεν πρόλαβες να ζήσεις.Αν τελειώσει στην καλύτερη φάση του,πονάς για όσα έχασες.Κι όμως ύστερα από κάποιο χρόνο τα ξεχνάς.Ξεχνάς τον πόνο και ξαναπέφτεις στα ίδια λάθη.Κατα βάθος ξέρεις ότι θα πονέσεις.Κι όμως δεν μπορείς να αρνηθείς...Το πόσες φορές είσαι διατεθειμένος να διαπράξεις το ίδιο λάθος είναι άγνωστο.Αλλά έτσι κι αλλιώς έτσι είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων.Τη μια μέρα νιώθεις ευτυχισμένος και την επόμενη νιώθεις τη γη κάτω απ'τα πόδια σου να υποχωρεί και να σε παρασέρνει...Τη μια μέρα καταριέσαι την τύχη σου και την επόμενη την ευλογείς.Τη μια μέρα είσαι ζωντανός και την άλλη...Ένα όμως είναι σίγουρο.Η μνήμη μας παίζει ύπουλα παιχνίδια και ο χρόνος σβήνει τα ίχνη των προηγούμενων λαθών απο τη μνήμη μας...

Have you not done tormenting me with your accursed time!It's abominable!When!When!One day,is that not enough for you,one day like any other day,one day he went dumb,one day I went blind,one day we'll go deaf,one day we were born,one day we shall die,the same day,the same second,is that not enough for you?They give birth astride of a grave,the light gleams an instant,then it's night once more.

Samuel Beckett
Waiting for Godot